3 Eylül 2008 Çarşamba

"Gülmek"


Çocukluğumdan beri şunu anlayamam...Neden her sevinçten mutluluktan gülüşmeden sonra "Ay kız çok güldük çok ağlıycaz" denir ki ?Kadercilik mi, kötü günlere karşı bir önlem mi... yoksa bu gülüşmeler hayatın bize yaptığı oyunlar mı?
Ne olursa olsun bu sözü her duyduğumda güleceğim varsa da vazgeçiveriyorum birden.İnsana bir anda bir önlem alması gerektiğini düşündürüyor.Gülmekten soğutuyor yeterince.
Hayır anlamam...Neden doya doya yüzün kıpkırmızı domates gibi oluncaya karın kasların isyan edercesine kasılıncaya kadar gülmek varken sonradan tam tersinin olacağını düşünüp bu lafı söyleyip de bu muhteşem görsel şovu çevremizdeki insanlardan esirgiyoruz ki?O lafın yerine "Oh çok güldük iyi kas yapmışızdır erisin göbüşler" demiyoruz mesela?İnsanı gülmeye ve güldürtmeye teşvik eden bir cümle değil mi sizce de?
Arkadaşlarla geçirilen bir gün içinde bir espriye korkusuzca dışarıdan nasıl göründüğünü düşünmeden kasılmıs domates kıvamında elimizi kolumuzu sağa sola çarparak bazen de anırarak gülmek varken neden tedirgince hafiften sırıtarak içten"Aman sonradan ağlamayalım" diye düşünüyoruz ki?(olayı böyle tasvir edince aslında mantıklı gibi ama :D)Yine de "ki"le biten sorular bitmez...
Dediğim gibi küçüklüğümden beri pek de anlam veremedim.Hangi mantığın meyvesi bir cümledir orasını bilemem ama önlem niteliğinde söylenen bu cümle her seferinde sinirimi bozmaya yetmiştir efenim.
Şu meşhur "ki"li sorulardan geçmiştir aklımdan..."Önemli olan o an değil midir de sonrasından korkarız ki?"Hem ne demişler; Vodafone anı yaşa!!!;)
(Aslında konuyu buraya getirmeye çalışıyordum.Bloga reklam almaya karar verdim de :P)
Şaka bir yana...uzun zaman sonra blog sayfama kondurulan bu harfler bütünlüğünden çıkan son günlerde pek de ihtiyacımız olan (en azından benim için)"Gülmek"temasını da böyle bir geçmişten kalma anlamsızlıklar yığınıyla sunmuş oldum.Belki sizlerin de aklında geçmişten kalma bir yığın vardır ve burda onlara cevap bulabilirsiniz demeyi isterdim..... ancak üzgünüm yenilerini eklemiş olucaksınız =)...Her neyse sevgili okurlarım...sizlere sonunu düşünmeden korkusuzca bol kahkahalı günler dilerim efenim..saygılar!!
//eren...//

1 yorum:

Adsız dedi ki...

evet alışılagelmişlik...
alışkanlıklar..
korkular..
bunlar bizi boyle yapan..
kişiliksiz bırakan..
çok çok güzel uzun zaman sonra yine..