Öyle bir duygudur ki yalnızlık; kendisi gibi yalnız olmayı istemez hiçbir zaman, tek başınadurmaz örneğin bir bedende.Başka duyguları da toplar yanına:acıyı,korkuyu,hüznü,üzüntüyü...
Öyle bir duygudur ki yalnızlık;başka duygular gibi paylaştıkça artmaz ya da azalmaz...Örneğin bir mutluluk gibi paylaşınca artan ya da keder gibi paylaşınca azalan bir duygu değildir.Çünkü yalnızlık paylaşılmaz.
Öyle bir duygudur ki yalnızlık;başka duygularla başka insanlarla haşır neşir olmanı istemez.En çok kendisiyle kafa yorulmasını ister.En çok kendisinin can yakmasını.Bencildir de bu yüzden..
Öyle bir duygudur ki yalnızlık; sen ona izin verdin mi, girdi mi bir kere bedenine birdaha asla çıkmaz.Sen çıktığını sanırsın ama o hep oralarda biryerlerdedir.Kandırır seni.Çıkmaz çünkü o biri olmadan yapamaz,yalnızlığı sevmez dedim ya sevmediği kadar da korkar.Çünkü yalnızlık Korkaktır!!!
